دروغین است هر سوگند و هر لبخند و حتی دلنشین آواز جفت تشنه ی پیوند

‏تلوزیون داره پخش میکنه:بهار دلکش رسید و دل بجا نباشد، از آنکه دلبر دمی به فکر ما نباشد. 

به کلمه ی دلبر و بقیه جمله فکر میکنم چه قدر معنی این کلمه واسه من غریبه. چه قدر نمیدونم چه حسیه.

دلبر، کسی که دل رو ببره.دلت کو اصلا؟ 

اما واجب تر از بودن دل ، بودن اعتقاده. اعتقاد به حس ماورایی میل خاص به دیگری ، که رخت بر بسته از جوهره ی فکر من. همه تصورات ایده آلی این اسطوره ی کیمیایی القا شده به آدمها، با خوندن اتیولوژی و روان شناختی و ریشه هاش ،واسه من دود شده رفته هوا.